FAQs

Pierwsza wizyta odbywa się zazwyczaj jedynie z rodzicami (chyba, że podczas rejestracji otrzymasz informację, że dziecko powinno być na niej razem z rodzicami). Druga to zazwyczaj spotkanie psychologa z dzieckiem.

Najlepiej, gdy podczas pierwszej wizyty obecni będą oboje rodzice. To czas na przedstawienie swoich przemyśleń, wątpliwości, odczuć związanych z rozwojem i zachowaniem dziecka.

Można wcześniej przygotować sobie pytania.

Psycholog podczas tej wizyty będzie zadawał wiele pytań dotyczących dziecka. Jeśli czegoś nie rozumiesz, coś jest dla Ciebie niejasne, zadawaj pytania, proś o wyjaśnienie. Ta wizyta jest dla Ciebie.

Spotkanie z dzieckiem ma przede wszystkim pozwolić na wstępne zbudowanie relacji, poznanie dziecka, jego naturalnych zachowań.
Psycholog dostosowując swoje działania do wieku dziecka, będzie np. uważnym obserwatorem i/lub uczestnikiem zabawy dziecka.
Będzie też zadawał pytania, które pozwolą lepiej poznać perspektywę dziecka. Będzie z dzieckiem rozmawiał.

Przede wszystkim zachęcam, by dziecko przygotować na spotkanie z psychologiem. Jeśli jednak to nie wystarczy i dziecko będzie wyraźnie oponowało, słuchaj, o co prosi psycholog. W zdecydowanej większości sytuacji dzieci same decydują się na wejście lub wchodzą z rodzicem, ale ten po chwili może opuścić gabinet. Psycholog poprowadzi was w tej sytuacji, wystarczy się wsłuchać co mówi.
Postaraj się też nie „programować” dziecka: „on na pewno nie zostanie sam”, „ona się boi i nie zostanie”. Dzieci mają w sobie dużo możliwości, by pokonywać własne lęki, warto im to naturalnie umożliwić.

Zdecydowanie do tego zachęcam, jeśli tylko jest taka możliwość. Przekłada się to również na efektywność pracy rodziców wraz z dzieckiem po spotkaniu z psychologiem. Każdy z rodziców obserwuje rozwój swojego dziecka z nieco innej perspektywy, zwraca także uwagę na nieco inne trudności w jego zachowaniu. Oboje rodzice są bardzo potrzebni w gabinecie psychologa.

Przekażę Ci swoje obserwacje oraz propozycje dalszych działań, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby dziecka. Mogę też zaproponować, w zależności od sytuacji, dalsze konsultacje u innych specjalistów, wykonanie diagnozy, udział dziecka w terapii indywidualnej, angażując w ten proces również rodziców.
Mogę również zalecić konsultację u psychiatry jeśli wymaga tego sytuacja.
Mogę zaproponować inne rozwiązania, które mogą pomóc w określonej sytuacji rodzinnej.